Ίσως το πιο ενδιαφέρον πράγμα στο Βερολίνου είναι το γεγονός ότι είναι κατάμεστο από τέχνη και πολιτιστικά γεγονότα. Ότι θέλει κανείς και σε οποιαδήποτε ποσότητα ή ποιότητα το έχει. Τη μια στιγμή μπορεί να πάθει από το μνημείο Ολοκαυτώματος και την επόμενη να απορεί μπροστά από ένα πλαστικό λουλούδι του Jeff Koons ή ένα ιδιότυπο γλυπτό στο τρελό Hamburger Bahnhof - Museum für Gegenwart Nationalgalerie SMB.
Το θέμα είναι τι γίνεται όταν ψάχνεις έναν Πικάσο που έχεις δει στους οδηγούς και η έκθεση έχει κλείσει απροειδοποίητα ή όταν ψάχνεις τη ναυαρχίδα της Πινακοθήκης, τον Θριαμβευτή Έρωτα του Καραβάτζο κι αυτός έχει μετακομίσει για συντήρηση χωρίς κάποιο σημείωμα στη θέση του. Τότε τρέχεις σούμπιτος σε καμμιά εκκλησία να προσευχηθείς μη σου ξανασυμβεί!
Κι όταν δεν σου περισσεύουν τα 12 ευρώ που συνήθως έχουν τα μουσεία και οι πινακοθήκες, τότε κάθεσαι έξω από ένα σταθμό του U και χαζεύεις τα σύγχρονα γλυπτά τους, αναλογιζόμενος πως κι αυτοί οι άνθρωποι εδώ έχουν τα δικά τους προβλήματα, όπως κι εμείς άλλωστε!
