Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
30.11.09 Good morning Babilonia
Έχει γούστο! Κάντε μια βόλτα μέσα από τις εγκαταστάσεις της Δ.Ε.Θ. να δείτε και τον ελέφαντα! Μας ήρθε και μας στρώθηκε! Έμεινε από τότε που τιμώμενη χώρα ήταν η Ινδία, Τώρα χρησιμεύει σα γλυπτό, σαν έργο τέχνης μιας που βρίσκεται κοντά στο Μακεδονικό Μουσείο! Ταινία να ήμασταν, το Good morning Babilonia των αδερφών Taviani, τέτοια σκηνικά δεν θα διαθέταμε!
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
29.11.09 Βοήθεια από ψηλά
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009
28.11.09 Ένα πορτοκάλι από τα απορρίμματα
Σημείο των καιρών ή μια απλή τυχαία εικόνα; Η λαϊκή έχει ολοκληρωθεί, ο κόσμος έχει αποχωρήσει, οι μπάγκοι έχουν σηκωθεί, οι έμποροι έχουν μαζέψει και κάποιοι ψαχουλεύουν τα σάπια πεταμένα φρούτα που προορίζονται για τις σκουπιδιάρες. Περιμένοντας λίγο, είδα ανθρώπους να πλακώνουν και να διαλέγουν από τα πεταμένα, να δοκιμάζουν πορτοκάλια από τα σκουπίδια…
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
27.11.09 Το Κουλτουριάρικο Σόκ και η υπέροχη Paris
Για να πω την αλήθεια δεν τους είχα δει όταν είχαν έρθει στη Βλάστη. Δεν είχα ακολουθήσει τότε το ενθουσιώδες μπουλούκι και φυσικά τώρα το μετανιώνω. Αν και δεν γινόταν ο πανικός μέσα στο Principal Club Theatre κι είχαμε χώρο να χοροπηδήσουμε σα τα κατσίκια, ωραιότατα ήταν. Και τα καινούρια τραγούδια από το Integration φχαριστηθήκαμε και τα παλαιότερα γνωστά, και το τρελοκομείο τον Gino Yevdjevich και βέβαια την απίστευτη, απίστευτη, απίστευτη Paris Hurley με το βιολί της! Να χα την πολυτέλεια του χρόνου θ’ ακολουθούσα τους Kultur Shock αύριο στην Κωνσταντινούπολη που παίζουν συνεχίζοντας την περιοδεία τους.
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
26.11.09 Kιλεσσόπουλος βανδαλισμένος
Για μια ακόμη φορά το ερώτημα. Πόσο σέβεται αυτή η πόλη την τέχνη; Πόσο σέβεται τους ανθρώπους της και κατ’ επέκτασιν τους καλλιτέχνες της; Η απάντηση βρίσκεται στο πανεπιστήμιο, εκεί που το έργο του Απόστολου Κιλεσσόπουλου βανδαλίστηκε από τους φοιτητές, την υποτιθέμενη αυριανή ελπίδα της πόλης. Κάποιοι θεωρούν πως το πολιτικό μήνυμα θα πρέπει να καταστρέφει οτιδήποτε μπροστά του. Χρόνια απορούσα πόσο θα αντέξει αυτό το έργο. Η πλευρά που έβλεπε στην Εγνατία δεν υπάρχει πια, μένει μόνο η πλαϊνή, κι αυτή σημαδεμένη. Για πόσο ακόμη; Πάλι καλά που το δουλεμπόρων είναι γραμμένο με ω.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
25.11.09 Τσακίρης και ...ξερή κομπόστα
Θεωρώ πως ο Γιώργος Τσακίρης είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους δημιουργούς, όχι μόνο σε ελληνικό επίπεδο. Η έκθεση του στο Βαφοπούλειο με τίτλο "Οικογενειακή Υπόθεση 2", η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου, μάλλον δεν έγινε αντιληπτή, έτσι όπως θα έπρεπε, αν και λειτουργεί στο πλαίσιο των Δημητρίων. Το 2006, στο χώρο της Λόλας Νικολάου, ο Τσακίρης παρουσίασε την «Οικογενειακή υπόθεση 1». Εκτός των άλλων εκθεμάτων, που είχαν να κάνουν με αγροτικές παραγωγές του ιδίου, από γεγονότα που σημάδεψαν την αγροτική καταγωγή του, κυκλοφόρησε παράλληλα χειροποίητο βιβλίο, όπου συμπεριελήφθησαν κείμενα και έργα 47 διακεκριμένων ανθρώπων τους οποίους συναντούσε στη Θεσσαλονίκη και έβλεπε στο εργαστήριό του. Στην «Οικογενειακή υπόθεση 2» διευρύνεται ο αριθμός των ανθρώπων με έργα και κείμενά τους και φοιτητών, με τους οποίους συνυπήρξε και συνδημιούργησε στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά και με μέλη προερχόμενα από τον τόπο καταγωγής του, μεγαλώνοντας έτσι τον κύκλο της «Οικογενειακής υπόθεσης 1», που ξεπερνά πλέον τα εκατό μέλη. Δείτε την όσο προλαβαίνετε ακόμη.
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
24.11.09 Κίτρινος δεν είναι μόνο ο Άρης
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009
23.11.09 ...στο χέρι
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
22.11.09 Πολυπολιτισμικός Οργασμός
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
21.11.09 Πως γιορτάζει κανείς; Με προβολές;
Ο πανικός στo masterclass του Werner Herzog και του Tony Grisoni, η απογοήτευση για τη νέα ταινία του Goran Paskaljevic το Honeymoons, κάτι απαράδεκτες φουσκωτές κούκλες και ιπτάμενα γουρούνια που παίζουν με τα νεύρα μας, αυτόματα μας οδηγούν έξω στην πόλη, η οποία γιορτάζει! Πως; Με μια προβολή έξω από το Ολύμπιον ή πάνω στο Λευκό τον Πύργο;
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
20.11.09 Η κόλαση του Κλουζό και της Σνάιντερ
Η αποκάλυψη της ημέρας: το φιλμ του Serge Bromberg με τον τίτλο L'enfer d'Henri-Georges Clouzot. Δε νομίζω πως ήταν μόνο για τους σινεφίλ. Το 1964, ο Aνρί-Ζορζ Κλουζό επέλεξε τη Ρόμι Σνάιντερ, 26 ετών τότε, και τον Σερζ Ρετζιανί, 42 ετών, για να πρωταγωνιστήσουν στην ταινία του με τίτλο Inferno (Κόλαση). Ύστερα από τρεις εβδομάδες γυρισμάτων, το πρότζεκτ «πάγωσε» και κανείς δεν είδε τις εικόνες, οι οποίες λεγόταν ότι ήταν «απίστευτες». Αυτές οι εικόνες, ξεχασμένες για μισό περίπου αιώνα, βρέθηκαν πρόσφατα και έγιναν ταινία που μάς δείχνει το inferno όπως αυτό γυρίστηκε και μας αφηγείται την ιστορία μιας μεγαλειώδους τραγωδίας. Η Ρόμι Σνάιντερ φυσικά δεν υπήρξε ποτέ πιο όμορφη και σαγηνευτική.
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
19.11.09 Viva Paskaljevic
Ο Goran Paskaljevic ήταν η αποκάλυψη του φετινού Φεστιβάλ. Ότι και να είδαμε, από τον Καιρό των Θαυμάτων, την Αμερική κάποιου άλλου, την Πυριτιδαποθήκη, το Όνειρο χειμωνιάτικης νύχτας (για τον αυτισμό του σέρβικου λαού) , τους Αισιόδοξους, τον Σκύλο που αγαπούσε τα τρένα, όλα ήταν αριστουργήματα. Το masterclass ακόμη καλύτερο! Εξήγησε τι πραγματικά είναι ο κινηματογράφος, γιατί δεν υποτάχτηκε στο αμερικανικό σύστημα, και δεν παρέλειψε να δώσει θάρρος στους νέους κινηματογραφιστές. Έδωσε λόγο και στον νεαρό πρωταγωνιστή του τον Nebojsa Milovanovic
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
18.11.09 Τρέξε Ulises, τρέξε
Ανάμεσα σε κακούς νέους αμερικανούς κινηματογραφιστές, αδαείς και στείρους δημιουργούς, υποτιθέμενα σημαντικούς φιλιππινέζους σκηνοθέτες και γιαπωνέζικα Pincu Eiga, ενδιαφέρον είχε το Castro του αργεντινού Alejo Moguillansky. Ο Κάστρο είναι φυγάς που τρέχει συνεχώς, από την αρχή της ταινίας έως το φινάλε, μέχρι να εξαφανιστεί για πάντα. Η ταινία ψιλοαφελής, ωστόσο η αποκάλυψη είναι ο Ulises Conti που έκανε τη μουσική. Είναι απίστευτος! Έχει δίσκους που μπορείτε να βρείτε και να ακούσετε στο internet. Ψάξτε τον!
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
17.11.09 Ο Rene Bitorajac δίνει ρέστα
Ο Δημήτρης Κερκινός και πάλι έκανε το θαύμα του. Ως υπεύθυνος του τμήματος Ματιές στα Βαλκάνια, πέραν του γεγονότος ότι κατόρθωσε να κάνει ένα μεγάλο αφιέρωμα στον πολύ σημαντικό σέρβο σκηνοθέτη Goran Paskaljevic, όλες του οι επιλογές αποδείχτηκαν εξαιρετικές! Ανάμεσα σ’ αυτές και η ταινία του Μπράνκο Σμιτ Μεταστάσεις. Με φόντο τον υπόκοσμο του Ζάγκρεμπ, το φιλμ καταγράφει τις πορείες 4 ανθρώπων, τις ζωές, των νέων γενιών –που μεγάλωσαν στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και των μεταπολεμικών χρόνων που ακολούθησαν– και μιλά για την προσπάθειά τους να προσαρμοστούν στους νέους κανόνες του αδίστακτου καπιταλιστικού συστήματος. Ο δε Rene Bitorajac δίνει ρέστα!
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
16.11.09 Καημένε Alexandre
Μόνο το 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μπορεί να κάνει τιμητικές βραδιές με προβολές ταινιών του παρελθόντος ή να διοργανώνει μουσικές εμφανίσεις χωρίς να το ξέρει κανείς, παρά μόνο το ίδιο. Η χθεσινή συναυλία των εξαιρετικών Traffic Quintet στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης είχε 20 άτομα, λόγω μηδαμινής πληροφόρησης, όσο για την τιμητική εκδήλωση για τον Alexandre Desplat, έγινε με την προβολή της ταινίας του Ζακ Οντιάρ, Ο χτύπος που έχασε η καρδιά μου, ταινία του 2005 η οποία κυκλοφορεί σε dvd. Δικαιολογημένα ο καημένος ο Desplat έχει αυτό το πονεμένο και προβληματισμένο ύφος. Όταν θα χτυπήσει το Όσκαρ, θα τους εξηγήσει το ποίημα!
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
15.11.09 Jane εναντίον Yann
Το 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αντί να γεμίσει την πόλη με αφίσες από τις παράλληλες εκδηλώσεις του, έχει βγει νοκ άουτ από την ιδιωτική πρωτοβουλία που κινείται με πολύ καλύτερους ρυθμούς! Ερώτηση κρίσης! Πόσο κόσμο θα έχει αύριο η Jane Birkin στο Αριστοτέλειο και πόσο ο αμελίς Yann Tiersen στο Principal Club Theatre; Μήπως καλύτερα να μιλούσαμε για τους Pet Shop Boys; ΥΕS!
Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009
14.11.09 Ο Ευγένειος των Όσκαρ
Ο πολυβραβευμένος σχεδιαστής παραγωγής & καλλιτεχνικός διευθυντής Εουχένιο Καμπαγιέρο ήταν λαλίστατος και γλυκύτατος. Μιλώντας για την ταινία Ο Λαβύρινθος του Πάνα που του χάρισε το 2007 το Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης, διηγήθηκε πώς προέκυψε η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, ενώ ο μεξικανός δημιουργός υπογράμμισε σαφέστατα: «Για μένα, μια ταινία είναι περισσότερο θέμα αφήγησης, παρά θέμα εικόνας. Υπάρχουν τρία βήματα: Να παρουσιάσεις πιστευτούς χαρακτήρες, να βρεις τους κατάλληλους ηθοποιούς για να τους ενσαρκώσουν και κατόπιν να ενισχύσεις το μήνυμα, το συναίσθημα που θέλεις να περάσεις. Σε αυτό το τελευταίο σημείο διαδραματίζεται ο δικός μου ρόλος: Ό,τι δεν δίνει ζωή, ό,τι δεν είναι πιστευτό στο σκηνικό, πρέπει να απομακρυνθεί έτσι ώστε να μην αφαιρέσει τη δύναμη της αρχικής ιδέας».
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
13.11.09 50o International Film Festival
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)