22.03 Ο πολιτισμός του δρόμου και του παράδρομου

Διαβάζω στο in.gr πως αποφάσισε το Δ.Σ. του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης να διακόψει τη λειτουργία του επ' αόριστον, λόγω οικονομικών δυσχερειών. Το πρόγραμμα του Μ.Μ.Θ. θα συνεχιστεί και θα ολοκληρωθεί κανονικά έως το Μάιο, αλλά από τον Σεπτέμβριο το κτίριο θα φιλοξενεί εκδηλώσεις, όχι όμως και δικές του μουσικές παραγωγές. Είναι το πρώτο θύμα. Μάλλον ο πολιτισμός είναι αυτός που θα βαρυγκωμήσει περισσότερο με τα νέα οικονομικά δεδομένα. Θα μου πείτε εδώ δεν δίνουν να επιδιορθώσουν ένα κεντρικό δρόμο της πόλης, για πολιτιστικές εκδηλώσεις θα βάλουν το χέρι στην τσέπη; Ούτως η άλλως έχουμε μάθει να ζούμε απολίτιστοι σ’ αυτό το οικόπεδο.
ΥΓ Το ρήγμα του δρόμου είναι στη Χ.Α.Ν.Θ., αρχές Τσιμισκή, στον λεωφορειόδρομο. Άλλος ένας μαγκιόρης που τ’ άρπαξε προσφέροντας άχρηστα έργα.

21.03 Ρίξε κανένα ξύλο στο ψυγείο

Στον βραβευμένο για τα ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφο Γιώργο Αυγερόπουλο και τον σκηνοθέτη Γιάννη Καρυπίδη, που συνυπογράφουν τη σκηνοθεσία της ταινίας «Γάζα ερχόμαστε», απονεμήθηκε το βραβείο κοινού στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και μπράβο τους. Εν τω μεταξύ, την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, σε σχέση με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του οποίου αποτελούσε μέρος μέχρι σήμερα, ανακοίνωσε κατά την τελετής απονομής η βουλευτής Επικρατείας Μάγια Τσόκλη, που εντελώς συμπτωματικά ήταν και παρουσιάστρια για έκτη συνεχή χρονιά. Ανακοίνωσε επίσης ότι η επεξεργασία του νέου νομοσχεδίου για τον κινηματογράφο βρίσκεται στην τελική της ευθεία και φυσικά η αναφορά προκάλεσε αντιδράσεις σε μέρος των θεατών, κυρίως κινηματογραφιστών. Σουρεαλισμός; Σαν κι αυτόν που θέλει τα καυσόξυλα μέσα στο ψυγείο;

20.03 Κάτι πάει στραβά

Κάτι πάει στραβά ή εγώ κάνω λάθος; Είναι οφθαλμαπάτη η υπερμεγέθης μπάλα ή ένα απλό σουρεαλιστικό φαινόμενο, σαν κι αυτά που ζούμε καθημερινά;

19.03 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Ούτε που μπόρεσα να δω έστω και μια ταινία φέτος! Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα πραγματοποιείται κάθε Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη από το 1999. H γιορτή, της ανήσυχης, σε διαρκή αναμόρφωση και εγρήγορση, τέχνης του ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει τις εικόνες εκείνες της κοινωνικής, ιστορικής, πολιτικής και, πάνω από όλα, ανθρώπινης πραγματικότητας του νέου αιώνα, που λειτουργούν ως εφαλτήριο για περιπετειώδεις κινηματογραφικές περιπλανήσεις, λένε τα δελτία τύπου. Κόσμο όμως δε βλέπω. Ψόφια τα πράγματα φέτος, παρά τις αντίθετες ανακοινώσεις!